Από τον Τρίλοφο και κατεύθυνση προς Κατερίνη ,ακολουθώντας τον δρόμο προς τον χώρο υγειονομικής ταφής της περιοχής ,ο δρόμος σε βγάζει στο παλιό χωριό ...
της Χράνης .
Το μέρος είναι εγκαταλελειμμένο και ο χρόνος δείχνει πως έχει περάσει για τα καλά από πάνω του .
Για καλή μου τύχη , φωτογραφίζοντας ,φαίνομαι "ύποπτος" σε ένα περιβάλλον που δεν κυκλοφορεί πλέον κόσμος , λέω για καλή μου τύχη , γιατί σταμάτησε ένας κτηνοτρόφος από τα μέρη εκείνα και μου είπε την ιστορία της περιοχής .
Η περιοχή λοιπόν (και με κάθε επιφύλαξη ) ανήκε στους Τσεγκαίους επί τουρκοκρατίας και ακόμη παλιότερα .Στο μέρος που είναι το χωρίο είχαν τα κονάκια τους.
Με τις απαλλοτριώσεις για τους πρόσφυγες , το μέρος δόθηκε σε πρόσφυγες ,που το τίμησαν και το ανέπτυξαν ,φτιάχνοντας έναν τυπικό Ελληνικό οικισμό.
Βέβαια το παιχνίδι της μοίρας έπαιξε τον δικό του ρόλο αφού τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 1973 μετά από σεισμό ,το μέρος έγινε ασταθές και τα σπίτια είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές από καθιζήσεις .
Έτσι αποφασίζεται το μέρος να εγκαταλειφθεί .
Σήμερα θα βρεις εκεί μόνο δυο-τρείς κτηνοτρόφους και δυο-τρεις ακόμη που αναστήλωσαν τα καλυβάκια τους και έχουν τους μπαξέδες τους.
Το μοναδικό μέρος που δεν πέρασε ο χρόνος από πάνω του ,είναι η εκκλησία.
της Χράνης .
Το μέρος είναι εγκαταλελειμμένο και ο χρόνος δείχνει πως έχει περάσει για τα καλά από πάνω του .
Για καλή μου τύχη , φωτογραφίζοντας ,φαίνομαι "ύποπτος" σε ένα περιβάλλον που δεν κυκλοφορεί πλέον κόσμος , λέω για καλή μου τύχη , γιατί σταμάτησε ένας κτηνοτρόφος από τα μέρη εκείνα και μου είπε την ιστορία της περιοχής .
Η περιοχή λοιπόν (και με κάθε επιφύλαξη ) ανήκε στους Τσεγκαίους επί τουρκοκρατίας και ακόμη παλιότερα .Στο μέρος που είναι το χωρίο είχαν τα κονάκια τους.
Με τις απαλλοτριώσεις για τους πρόσφυγες , το μέρος δόθηκε σε πρόσφυγες ,που το τίμησαν και το ανέπτυξαν ,φτιάχνοντας έναν τυπικό Ελληνικό οικισμό.
Βέβαια το παιχνίδι της μοίρας έπαιξε τον δικό του ρόλο αφού τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 1973 μετά από σεισμό ,το μέρος έγινε ασταθές και τα σπίτια είχαν υποστεί σοβαρές ζημιές από καθιζήσεις .
Έτσι αποφασίζεται το μέρος να εγκαταλειφθεί .
Σήμερα θα βρεις εκεί μόνο δυο-τρείς κτηνοτρόφους και δυο-τρεις ακόμη που αναστήλωσαν τα καλυβάκια τους και έχουν τους μπαξέδες τους.
Το μοναδικό μέρος που δεν πέρασε ο χρόνος από πάνω του ,είναι η εκκλησία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αν δεν σας κάνει κόπο αφήστε το μήνυμα σας εδώ ,
χαίρομαι να τα διαβάζω !